Zadowolony z mojego cierpienia?

GODZINA 4 W NOCY.

Czułam, że moje ciało jest podniesione i przytulane do czegoś ciepłego. Otworzyłam lekko jedno oko. Byłam w ramionach Stefana. Po czym poznałam? Po jego brązowych oczach skupiony na drodze. Przyglądałam mu się z pełną uwagą…

-Wiem, że jestem zajebisty. Twoje piękne oczy chyba nigdy nie widziały ideału.- prychnęłam.

-Widziały, widziały. Widzę ten ideał w dzień w dzień. Jest fotografem i  moim przyjacielem- uniósł jedną brew.

-Chyba dziewczynko nigdy nie widziałaś ideału..- przewróciłam oczami.

-Dupek!

-Miło mi. Stefan jestem.- z daleko zaczęły się pojawiać mosiężne drzwi od skrzydła szpitalnego.

-Puść mnie!

-Dobrze.

Upadłam na podłogę. Miednica, zaczęła mnie boleć. Rzuciłam mu ostre spojrzenie. Wzruszył ramionami, jakby niby nic. Jak go to padnę… to mu coś zrobię!

-Chciałaś, żebym cie puścił- podał mi rękę.

Ignorując jego rękę, wstałam rzucając mu pogardliwe spojrzenia. Dziwnie się czułam jak ktoś obserwował każdy mój ruch. Z cienia wyłoniły się para zielonych oczu.

-Stefan- powiedział z pogardą- Już zaciągasz biedną dziewczynę do łóżka? Ledwo wyszłam z skrzydła szpitalnego.

-Jak skończyły mi się panienki..- zaczęli się przekomarzać.

Z ich chwili nie uwagi wślizgnęłam się do skrzydła po swoje rzeczy. Muszę odnaleźć Simona. On na pewno się o mnie martwi. Odnalazłam telefon. No tak.. 20 nieodebranych połączeń.  Co ja mu powiem? Słuchaj Simon jest nocnym łowcom i nie mogłam odebrać.. Ja wale.

-Słucham..?- usłyszałam zaspany głos Simona.

Spanikowałam. Kurde co robić, co robić!?

-Ey.. Cześć Simon, to ja Agnes.

Usłyszałam jak Simon wstaje i jak jego łóżka jęczy ze starości.

-Agnes! Gdzie ty się podziewałaś przez te dwa dni? Nie dzwonisz, nie piszesz martwiłem się- jego troska dopija, jak ja go nie lubię okłamywać!

-Miałam bardzo ważną sprawę do załatwienia…- starałam się mówić obojętnym głosem.

-Aha-chyba mi nie uwierzył-Będziesz w poniedziałek w szkole?

-Co jest jutro?- straciłam poczucie czasu.

-Chciałaś powiedzieć dziś. Jest 4 w nocy. Niedziela. Agnes ty nie ogarze!

-Będę.- muszę.

-Przyjechać po ciebie? Mam samochód.

-Nie masz przecież 18!

-Są nowe przepisy.

-Aha, dobra. Muszę lecieć pa.

-Pa. Umiesz latać? Czy ja o czymś nie wiem?- nacisnęłam czerwoną słuchawkę

Oj Simonie, dużo ty nie wiesz. Ja wiem już za wiele. Chcę aby był to sen. Pragnę zobaczyć brata siedzącego na kanapie, trzymającego Tymbarka w ręku. Mówiącego "Agnes, wiesz jak ja ciebie lubię…?". Już nigdy go nie zobaczę. Nawet z nim się nie pożegnałam…  

Zamrugałam parę razy. Próbując odgonić łzy.

-Nie płacz.- usłyszałam zielonookiego.

-Wyjdź.

-Nie.

-Wyjdź do cholery bo ja wyjdę.

-Dobra- westchnął.

-Jakbyś czegoś potrzebowałam na stoliku masz dzwonek do Sophie.

-Dobra…

-Wyjdź- dokończył za mnie zdanie.

Do moich uszu dotarło trzaśniecie drzwiami.  Usiadłam na łóżku. Chciałam się zapaść pod ziemie. Nie mogłam już powstrzymać łez.

-Agnes…- Alex" usiadł" na łóżku.

-Zadowolony z mojego cierpienia?

-Musiałem ci to powiedzieć. Takie jest przeznaczenie  twoje. Myślisz, że ja chcę patrzeć na ciebie w taki stanie?

-Mogę jakość zobaczyć brata?- spojrzałam na Alexa.

-Nie. On jest już pochowany w Indrisie…

-To jedźmy tam! W każdej chwili Simon ma samochód…

-Tam nie dojedziesz samochodem ani samolotem lub statkiem.

-Ale…

-Agnes idź spać. Jutro szkoła.

-Nie chcę iść do szkoły. Nie chcę widzieć ludzi, którzy nie widzą prawdy jaka ich otacza. O demonach, nocny łowcach…

-Wiem jeszcze tylko tydzień. Chcesz aby Simon znał prawdę trzeba będzie go do tego przygotować. Jego matka..

-Mama- nie lubiłam określenia matka.

-Mama była wygnaną nocną łowczynią z tego z czego się dowiedziałem. Jego tata był przyziemnym. A babcia była przyziemną bo jest od strony taty…

-To dlaczego nie ma znaków?

-Bo pierwsze znaki się dostaje po latach ćwiczeń i one nie są po urodzeniu ty jesteś wyjątkiem.

-A..

-Agnes spać- pocałował mnie w czoło i zniknął.

Położyłam się na nie obolałym boku i próbowałam zasnąć. Lecz informacje, które mi przekazaną krążyły mi po głowie nie dając spokoju…

=================================================

Dziękuję za tyle komentarzy.<3 <3

 ZA KOLEJNE 10 BĘDZIE NASTĘPNY :) MOŻE BYĆ WIĘCEJ JA SIĘ NIE OBRAZĘ WRĘCZ PRZECIWNIE. :D

ZAPRASZAM NA ASKA----------->http://ask.fm/KingaJaniszewska

ZAPROŚ MNIE DO ZNAJOMYCH ABY BYĆ W KONFIE---

>https://www.facebook.com/kinga.janiszewska.14

OSOBY W KONFIE ZAWSZE WIEDZĄ JAKO PIERWSZE O ROZDZIAŁACH!